PREABAM - Asociación Naturalista "Baixo Miño" (ANABAM)

    PREABAM é o acrónimo do proxecto desenvolvido por ANABAM cuxo significado é Protección e Recuperación de Especies Ameazadas do Baixo Miño . Ata hai uns anos este plan denominábase PES (Plan de Especial Seguimento), mais o nome mudouse a partir deste ano (2021) por ser máis acorde cos proxextos que se levan a cabo. Dende que, na anterior etapa, se puxo en marcha este plan, ANABAM conseguíuse mellorar e, nalgúns casos, mesmo superar a situación crítica na que se atopaban certas especies da fauna e flora do Baixo Miño. Neste senso, por exemplo, temos que sinalar que no ano 2001 iniciamos a recuperación de Otanthus maritimus, na praia de Camposancos (A Guarda), onde antes dese ano apenas se contabilizaban en toda a praia 15 pés, desaparecendo no ano 2001 trala nefasta actuación do Concello guardés. O programa de reintrodución levado a cabo por ANABAM durante varios anos, permitíu o asentamento definitivo desta especie na citada praia, pero non só iso, senón que as medidas tomadas (reintrodución con exemplares da outra beira do Miño e protección dunar -pasarelas, valado e eliminación da limpeza mecánica na que investimos máis de 6.000 euros) deu como resultado que hoxe sexa unha das especies máis comúns en todo ese areal con máis de 300 exemplares, ou sexa, multiplicamos por vinte o número de exemplares con respecto aos que había antes do ano 2001. Outra das especies na que estamos actuando dende o mesmo ano -2001- é o da protección dos niños e polos de Charadrius alexandrinus (píllara das dunas -praia de Camposancos- ou Borrelho - nas praias do norte portugués-), dando como resultado a protección de máis de medio milleiro de niños que supuxo o nacemento de preto 1.000 polos. Outra especie á que prestamos a nosa atención dende o ano 2010 foi a bolboreta Charaxes jasius, creando o denominado "bosque para unha bolboreta" ou sexa, un espazo dedicado á conservación e ampliación da súa área de distribución, nunha hectárea de terreo cedida pola Comunidade de Montes de Camposancos, na falda leste do Monte Santa Trega (Guarda), sendo, posiblemente, o primeiro espazo da Península Ibérica onde se fixo un "refuxo" dedicado a un lepidóptero. Mais non todo foron éxitos. Desgraciadamente non conseguimos salvar o escaravello denominado cientificamente Eurynebria complanata que habitaba e se reproducía nas praias da desembocadura do Miño, dunha e doutra beira, desaparecendo definitivamente de Camposancos no ano 2009 e pode darse por desaparecido das praias do norte portugués. Tampouco tivemos éxito, polo de agora, na reintrodución de dúas plantas:a Honckenia peploides e Corema album (camariña). No ano 2018 levamos a cabo a primeira sementeira de Glaucium flavum na costa sur da Guarda e na praia do Puntal (praia de Camposancos), pero de momento sen éxito.

    -Woodwardia radicans: Trátase dun fento redescuberto polo botánico Xosé Ramón García na desembocadura do regato Lavandeira (Oia) no ano 2000 (deses primeiros exemplares xa non queda ningún). Uns meses máis tarde, membros de ANABAM observarían máis  exemplares regato arriba. No Baixo Miño só está presente no citado concello, estando todos eles nunha situación precaria, con menos dunha ducia de exemplares presentes. Trataremos de que o Concello de Oia tome interese por esta especie tan rara e escasa en Galicia evitando a súa desaparición. Os exemplares existentes atópanse á esquerda do regato Lavandeira, próximos a súa desembocadura, a carón do mosteiro oiense.

    -Honckenia peploides: O botánico Baltasar Merino, xesuíta no colexio de Camposancos, citou esta especie na praia de Camposancos. Polos motivos que sexan, pode que pola extracción de area, esta planta desapareceo da zona, e ninguén lembra vela nese areal. Na actualidade só hai unha única poboación nunha pequena praia de Mougás, a carón do camping O Muiño. Mais a súa situación é de perigo inminente de desaparición. ANABAM puxo en marcha durante varios anos algunhas medidas, fundamentalmente de información. A superficie que ocupaba reduciuse notablemente nos últimos anos. Nestes intres atópase nunha situación crítica. Non existe outro lugar no Baixo Miño galego onde estea presente.

   

   

   -Pandion haliaetus (Aguia peixeira):  Este será o reto máis difícil de conseguir: que a aguia peixeira se manteña todo o ano no Esteiro do Miño e, ademais, aniñe. De conseguilo será, sen dúbida, un fito na comunidade galega, dunha importancia capital para a fauna da bisbarra en particular e para a galega en xeral.