Pensar que un exemplar tan especial pasaría a ser simple leña producíame certo desacougo, e neses pensamentos andaba cando comezou a debuxárseme unha idea na cabeza, aproveitar o tronco da sobreira como elemento estético e darlle unha segunda vida.

    Faleino cos compañeiros do grupo de traballo de ANABAM e resolvemos que presentara esta a proposta noconcello tomiñés. A alcaldesa recibiume agradecendo a suxestión, polo que deu comezo o que se podería chamar ‘Operación sobreira’, e que estaría a cargo do concelleiro do medio rural Xosé Lois Vázquez Calvo.

      O día 5 de novembro os operarios da empresa SSal iniciaban as labouras de corta. Sabiamos que canta máis sobreira puidésemos conservar máis espectacular sería o que con ela se fixese, pero tiñamos varios inconvintes sendo o principal o camiño de acceso ata a sobreira. Era este moi estreito e á góndola (camión cun remolque baixo e en conxunto moi longo) que debía quitalo, salvaba os mutros por escasamente 10 cm de cada lado do camiño, ademais, este camiño remataba xustamente onde estaba a sobreira e o espazo para traballar era. en consecuencia, reducido.